Brisbane 20-24 september - Reisverslag uit Brisbane, Australië van Manon Zeeman - WaarBenJij.nu Brisbane 20-24 september - Reisverslag uit Brisbane, Australië van Manon Zeeman - WaarBenJij.nu

Brisbane 20-24 september

Blijf op de hoogte en volg Manon

24 September 2014 | Australië, Brisbane

Na iedereen een voorlopig afscheidsknuffeltje te hebben gegeven, kan mijn avontuur beginnen. Het is 11.15 uur als mijn vliegtuig de Nederlandse aardbodem verlaat. Voordat ik vertrok had ik mijn angst al naar iedereen uitgesproken. Wedden dat ik naast een vieze dikke vent zit. Maar nee, mijn onderbuikgevoel liet mij in de steek. Ik zat naast twee saaie nerdy’s, die naast hun potentiele reisverhaal niets meer hebben gezegd, alsook tegen elkaar. De eerste 12,5 uur vlogen letterlijk en figuurlijk voorbij. Aangekomen in Singapore moest ik mijzelf 3,5 wakker houden. Altijd bang dat ik niet meer wakker word, lig te kwijlen of mij spullen worden ontnomen. En ja hoor; terwijl ik sta te wachten in het gangpad, tel ik alvast mijn zitplaats uit. Ik tel nog eens opnieuw, maar het is echt, die vetzak in dat blauwe shirt met die enorme baard is mijn nieuwe buur voor komende 7,5 uur. Mijn onderbuikgevoel klopte, alleen was deze vetzak nog erger. Naast enorme buikomvang, stonk hij naar zweet en was hij aan het hijgen of snurken. Hij was zo vet, dat hij niet eens meer kon bewegen en ik mijn armen niet eens meer op de leuning kon leggen. Lucky me! Eenmaal aangekomen in Brisbane, word ik op mijn schouder getikt door een wat oudere man. Rond en nabij de 55. Hij herkende me van vanuit het vorige vliegtuig en we liepen al kletsend richting de douane. Na een uur in de rij te hebben gestaan, was ik aan de beurt. Ik gaf mij paspoort af en de vrouw keek mij wazig aan. Ze gaf mij paspoort aan een vrouw die achter haar stond en zei: Your passport need a recheck. Ooooh nee he, wat betekent dat nou weer. Gelukkig moest diezelfde man die ik had ontmoet ook mee om zijn paspoort te laten herkeuren. Wellicht, omdat wij beide een nieuwe hadden. Oke, ik was er bijna, nu alleen nog de koffer controle. Op mijn formulier had ik keurig aangegeven dat ik voedsel bij me had, medicijnen en sportschoenen. Grote kans dat ik er uit gepikt zou worden. Wonderbaarlijk mocht ik gewoon doorlopen. Yes. Toen kwamen de andere zenuwen, zal Carlos, de Aussie boy, die me op zou komen halen er staan? Afspraken met mannen neem ik niet zo nauw meer haha. Ik liep de grote schuifdeuren door en zag heel veel mensen wachtend op hun familieleden en liefdes en dergelijk. Geen Carlos. Totdat ik hoorde: Heee Meeeno. Dat was hem:D Joepie. Na en knuffel en een kusje liepen wij naar zijn dikke SUV. Ik liep dezelfde kant als hem op, waarna hij mij een vragende blik toeworp. Ik keek vragend terug, toen hij aan mij vroeg of ik soms wilde rijden. Ik was even vergeten dat ze daar aan de linkerkant rijden. Oops haha. Na 15 minuutjes rijden kwamen wij aan bij zijn appartement. Mooi, net nieuw gebouwd appartement, twee badkamers, twee slaapkamers, klein woonkamertje, balkonnetje en keukentje. Top geregeld! Na een douche viel ik direct als een blok in slaap. Arme Carlos, hij zal wel gedacht hebben, gezellig hoor. De volgende ochtend stond hij om 6.30 naast het bed te springen. Volgens hem hadden we een drukke dag. Eerst zou hij mij wat van de stad laten zien en vervolgens zouden wij zijn eigendommen gaan bekijken. De huurders van zijn boederij waren net vertrokken, dus hij moest even kijken of alles nog in orde was. Na 3 uurtjes heen rijden kwamen wij eindelijk aan in Lismore. Wauw, ik keek mijn ogen uit. Zo veeeeel grond. Dat is bij ons niet te betalen. Na een grondige check kon de terugreis weer beginnen. Ik had in die paar uurtjes dat ik in Australie was al heel wat van het land gezien;). Eigenlijk zou ik daarna nog naar een verjaardag gaan van de vriend van Fabienne (zus van vriendinnen van mij). Maar voordat wij eindelijk eens klaar waren met boodschappen, was het al laat. De volgende dag moest ik mijzelf vermaken. Hij ging te werk en ik ging gewoon wat lopen om de buurt te verkennen. Mooie buurt. Het is ook wel een van de beste wijken waar je maar kunt wonen in Brisbane. Soort van Oud zuid van Amsterdam. Maja daar betaal je dan ook wel voor. Na wat rondjes, boodschappen en wat kletspraatjes en koffie werd het tijd voor een lekker diner. Ach, wat kan ik toch heeriljk koken. Wel even wennen, want ze hebben niet alle producten die ik normaal gebruik. Maar ach, beetje creatief zijn. De volgende dag ben ik ’s morgens koffie wezen drinken met een vriend van een jongen die ik had leren kennen op de kermis in Limmen. Hij was een Australier die in Castricum Rugby speelt. Hij heeft aan zijn vriend gevraagd om goed voor mij te zorgen. Well, dat heeft hij gedaan. Onder het genot van mijn Hollandse muziek, wat hij overigens helemaal geweldig vond, heeft hij mij de stad laten zien en heeft hij alles wat ik hier als toerist moet doen of bezoeken voor mij opgeschreven.. Fijn zo’n prive gids. Tijd om weer zelf op pad te gaan. Vandaag ben ik wezen lopen naar New Farm Park. Een heel groot mooi park waar je een beetje kan relaxen. Je kunt daar via een leuk pad langs de rivier komen, waar veel mensen lopen, rennen of fietsen. Er fietsen niet heel veel mensen hier. Ik snap wel waarom. Het is hier verplicht om een helm te dragen. Veel mensen hebben soort van plastic antennes op hun hoofd. Dat is om hunzelf te beschermen tegen eksters die je in hun broedtijd wel eens aan kunnen vallen. Vandaag heb ik met Carlos gesproken over hoe verder tussen ons. Er is niet echt een klik en hij is teveel bezig met werk, zaken doen en lezen. We hebben besloten het gewoon bij vrienden te houden. Ik mag hier blijven wonen, maar denk niet dat ik dat ga doen. In een hostel heb ik het niet zo luxe als hier, maar daar maak je wel sneller contact. Ik ga nog even een paar daagjes genieten van dit mooie huisje, zijn laptop en zijn aanwezigheid voordat ik mijn eigen weg ga vervolgen. Vandaag heb ik toch maar weer even Tinder aangezet om iemand te regelen voor een museumbezoekje. Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag ben ik met een of andere van oorsprong Zuid-Afrikaan naar het museum van Brisbane geweest. Hij kwam mij keurig netjes ophalen in een Dodge. Dennis, je kijkt je ogen uit als je hierheen komt. Hij is lekker voor mijn maaltijd aan het bereiden, terwijl ik dit verhaal aan het schrijven ben onder het genot van een lekker Australisch rood wijntje.Daarna maar weer snel slapen! Morgenvroeg weer even hardlopen langs de rivier en nog wat dingetjes regelen. Cheers.

  • 24 September 2014 - 13:28

    Cecile:

    Moontje!!! Klinkt helemaal super!! Tof dat je straks in een hostel gaat!! Lekker veel mensen leren kennen!! Geniet ervan!! Dikke kus Cecile

  • 24 September 2014 - 13:32

    Ellen:

    Leuk manon!!! Jammer dat Carlos en jij niet de klik hadden die je gehoopt had;) maar wel goed excuus om heel australie rond te reizen! Veel plezier!:) xxx

  • 24 September 2014 - 14:21

    Liza:

    Stoer Manon!! Je hebt al super veel meegemaakt!! Geniet er lekker van! Xx

  • 24 September 2014 - 15:23

    Wim&jolanda:

    Goed bezig buurvrouw, have fun!!

  • 24 September 2014 - 16:33

    Ilja:

    Wat super om te lezen dat je zo begonnen bent aan de grote reis! Jammer dat Carlos niks is Maarja er zijn meer mannen dan kerken hè!! Veel plezier!! X

  • 24 September 2014 - 18:31

    Anette:

    Hoi wereldvrouw,
    De start is goed, hoop nog veel verhalen te lezen zodat we heerlijk mee kunnen genieten en met ons velen. Kijk al uit naar ons volgend skype contact. Ik zal het verhaal uitprinten voor de oma's.
    Dikke kus van mij en geniet nog even van Carlos zijn gastvrijheid!

  • 24 September 2014 - 21:21

    Lia Bos:

    Hoi Manon,

    Wat klinkt dit allemaal spannend, wat wonen wij dan in een klein landje he!
    Maar je hebt gelijk dat je naar een hostel wilt gaan want daar spreek je de mensen die al dingen ondernomen hebben of gaan ondernemen. En misschien kikt het met iemand dat je iets samen kan doen.
    Erg leuk om te lezen wat je zoal doet. We hopen snel weer iets van je te lezen en een hele dikke kus van Walter en Lia.

  • 24 September 2014 - 23:19

    Hans:

    Hoi stoere vrouw
    Wat een mooi verhaal ben blij dat je het naar je zin heb in australie ,ik krijg er zelf ook zin in.
    Maar ja eerst nog een paar maanden werken .
    Goed schat maak er een mooie tijd van en we spreken elkaar zo spoedig mogelijk via skype.
    Dikke knuffel papa

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Manon

Manon is geboren in een kaaskoppenstad, getogen in het pittoreske Limmen, heeft herinneringen aan Oostenrijk, Duitsland, België, Spanje, Engeland, Portugal, Griekenland, Frankrijk, Tsjechië, Marokko, Turkije, Tunesië, Thailand en Maleisië, wenst zoveel mogelijk landen van de wereld te zien, maar ervaart nu AUSTRALIË

Actief sinds 15 Juli 2013
Verslag gelezen: 677
Totaal aantal bezoekers 8184

Voorgaande reizen:

19 September 2014 - 11 September 2015

Australie

Landen bezocht: